اگر تحصیل منجر به رشد علمی نشود درس نه درد است

پروانه کرامتی
گروه گزارش: شب‌های بی‌پایان زمستان بهترین فرصت برای هم‌نشینی و صحبت کردن اعضای خانواده با یکدیگر است، این روزها این حرف‌ها برای‌مان خیال شده یا رویا، نمی‌دانم، یا اینکه اگر تفکر من اشتباه است نمی‌دانم، اما در قدیم‌ها مردم کنار کرسی می‌نشستند و حرف می‌دند و کتاب شعرای بزرگ را می‌خواندند، این روزها کتاب‌های ما شده فضای مجازی و حرف‌ها در خانه شده سکوت، در خانه هیچ صدایی بلندتر از صدای سنگین سکوت نیست همه درگیر تکنولوژی و فضای مجازی شده‌اند این تکنولوژی برایمان مهم‌تر از نان شب شده است.
دیگر خبری از مطالعه نیست، همه کارهای‌مان اینترنتی شده است، فقط همین مانده است برنامه‌نویسان غذای مجازی و امثال آن را هم بسازند، که دیگر همان جا کنار گوشی‌های همراه‌مان زندگی کنیم و روزگار را بگذرانیم امیدوار هستیم این موضوع به کاربران گرامی تلفن‌های همراه از نوع لمسی برنخورد زیرا کسانی که بیش از حد این ابزار را مورد استفاده قرار می‌دهند مدنظر نگارنده هستند.
ما نمی‌گوییم اینترنت و فضای مجازی وسیله‌ بدی است، نه در واقع مسئله این است که روش استفاده درست از آن را بلد نیستیم، اینکه از صبح تا شب بنشینیم و در آن فضا باشیم که استفاده نیست بلکه اعتیاد است، ورزش‌کاران گرامی‌‎مان که در این عرصه کم نگذاشته‌اند ولی دم طراحان این فضاهای مجازی گرم، آخر اگر این فضاهای مجازی نبود کاندیداهای محترم باید در کجا تبلیغات می‌کردند، و قول‌هایی رویایی به مردم می‌دادند، اما این تکنولوژی چقدر به پیشرفت علمی ما کمک می‌کند.
رتبه علمی کشورمان در جهان دو پله سقوط داشته است، زیرا مطالعه نداریم، این موضوع یک معادله پیچیده نیست رشد علمی ابتدا در گروی مطالعه است بعد در اختیار داشتن امکانات، که متاسفانه مورد نخست را خودمان نداریم مورد دوم را در شهرمان نه کسی دیده و نه خبری از امکانات علمی عالی شنیده است.
به راستی ما چقدر در رشد علمی ایران دخیل هستیم، نماینده‌های محترم در مجلس رشد علمی را هم در نظر بگیرید، ارومیه فقط دریاچه نمی‌خواهد رشد علمی و پیشرفت در عرصه علم هم می‌خواهد تا به پیشرفت ایران اسلامی کمک کند، وقتی پژوهشگران جوان و نوجوان اختراعی دارند آنها را به سمت استانداری سوق می‌دهند که این نشانگر فرهنگ و فراست است اما جنبه دیگری دارد که آن را بنده دیدم و آن هم این که همه کارها به اسم مسئولان تمام می‌شود.آقای استاندار شما که برای مصاحبه چند دقیقه‌ای وقت ندارید اما در این طرح‌ها چگونه همکاری می‌کنید؟ اخر مگر می‌شود؟ ما که کلهم دلمان پوکید از بس در اخبار شنیده‌ایم در استان تهران تبریز، اصفهان، یزد و … فلان وسیله اختراع شد اما در این میان خبری از ارومیه نیست، چرا؟ ما که خود در تحلیل این فلسفه عجیب رشد علمی مانده‌ایم.
به راستی چرا باید سطح علمی مدارس ما به گونه‌ای باشد که هزار سال نوری طول بکشد تا شاید رتبه تک رقمی در کنکور داشته باشیم. چرا سطح علمی دانشگاه‌های ما نسبت به شهر همجوارمان تبریز این قدر پایین است.
در حالی که ما یک شهر مرزی هستیم به راحتی با حمایت و دادن امکانات می‌توانیم دانشجویان زیادی از کشورهای دیگر بپذیریم. مسئولان گرامی و زحمتکش چه تدبیری در این رابطه اندیشیده‌اید.
آخر شما استاد اندیشه هستید، هر بار از شما پرسیده‌ایم در این باره چه کرده‌اید گفته‌اید ما فکرهای زیادی برای آینده داریم.
روزها از پس یکدیگر گذشتند ولی ما چیزی ندیده‌ایم. آذربایجان غربی در فناوری نانو از آخر اول است. یعنی جایی در قسمت‌‌های بالای جدول برای‌مان پیدا نمی‌شود.آقای شهردار در کنار زیباسازی شهر چقدر به علم و رشد علمی توجه کردید، شهرداری که قابلیت اجرای این موارد را دارند مخاطب نگارنده است، زیرا ایشان کسی هستند که با تدبیر همیشگی‌شان می‌توانند پارک علم و فناوری ارومیه را رونق دهند و آن را راه‌اندازی کنند. زیرا کسی که توانست برای تیم والیبال ارومیه بعد از سالیان مدید اسپانسر شود وهمه بازیکنان را در یک جامعه جمع کرده و باعث پیشرفت روزافزون آن شود به طبع می‌تواند در رشد علمی بسیار دخیل باشد. کاش در این راه برداشتن قدمی را از شما ببینیم.
کاندیداهای انتخابات پیش‌رو می‌توانند برای جمع‌آوری آراء از این قضیه استفاده لازم داشته باشند و انتظار است کسانی که هم اکنون نماینده مردم در مجلس هستند گزارش دهند برای پیشرفت علم در این شهر چه کرده‌اند و در این سال‌ها چه کارهایی انجام داده‌اند تا در تبلیغات زیرزمینی و روی زمینی از آن بهره‌مند شوید.در کتابی خوانده‌ام که خواندن و عمل نکردن مانند بذر داشتن و نکاشتن است.
دلم می‌خواست آن نویسنده را می‌‌دیدم و می‌گفتم اگر امکانات نباشد چگونه به خوانده‌هایمان عمل کنیم در مدرسه چنانچه در خوشبینانه‌ترین حالت آزمایشگاهی باشد ورود ممنوع است و حتی امکان دارد که رد شدن از جلوی آن مستوجب جزیمه نقدی شود.
حال چنانچه وارد آزمایشگاه شویم اولین چیزی که به آن برخورد داریم خاک است زیرا کسی در این محل رفت و آمد نکرده است.
گاهی اگر این خاک‌ها را جمع‌آوری کنیم دیگر نیاز به خاک‌برداری از زمین‌های مختلف نخواهیم داشت. تاکنون دو خان از هفت خان را پشت‌سر گذاشته‌ایم خان سوم استفاده از وسایل و مواد است به سمت برخی مواد می‌رویم و آنها را برای استفاده برمی‌داریم از خان سوم عبور کردیم متاسفانه در خان چهارم خواهیم دید بعضی از مواد به علت ماندن در آزمایشگاه‌ها خاصیت خود از دست داده‌اند حال اگر بتوانیم از خان چهارم گذر کنیم دیگر تا خان هفتم هیچ راهی نمانده است، این نمونه‌ای از نحوه علم‌اندوزی در مدرسه‌هایمان است.به راستی چقدر به کارهای علمی دانش آموزان اهمیت داده می‌شود و چقدر از دروس علمی مانند فیزیک، شیمی و … در آزمایشگاه‌ها به صورت عملی به دانش آموزان آموزش داده می‌شود، از مدرسه بگذریم به دانشگاه می‌رسیم چقدر طرح‌های دانشجویان برای مسئولان مهم است. تاکنون کدام یک از این طرح‌ها حمایت شده است در کلاس‌های درس آیا کار عملی به دانشجویان آموزش می‌دهند. اینجا دیگر هفت خان نداریم بلکه ۷۰ خان برای علم اندوزی داریم چگونه باید از ۷۰ خان بگذریم.
واقعیت این است که ما به این تحصیل نمی‌گوییم درسی که به چرخه اقتصاد این کشور کمک نکند و به مشکلات فرهنگی، اجتماعی و … نسخه‌ای نداشته باشد درس نیست درد است.
درد است که رشد علمی نداریم درد است که دانشجوها و دانش آموزان برای حمایت از همه جا رانده و مانده می‌شوند درد است که بسیاری از طرح‌ها فقط به خاطر بعضی مسائل حاشیه‌ای در پژوهسرا حذف شوند امتیاز آنها به عزیز و نور چشمی دیگر اعطاء می‌شود..
آری این درس خواندن نیست چون کشور عزیزمان در مقابل حربه‌های دشمنان تنها است و به کمک ما احتیاج دارد اگر رشد علمی داشته باشیم به طبع شبیخون فرهنگی کمتر بر ما اثر می‌گذارد اگر رشد علمی داشته باشیم تحریم‌های اقتصادی بر ما کم‌اثر می‌شود چون دائم در حال تحصیل، تحقیق و پژوهش هستیم و می‌توانیم به دوران طلایی تمدن اسلامی که سبب شکوفایی علم شد برگردیم.
آلمان یکی از پیشرفته‌ترین کشورهای دنیا است که بعد از جنگ جهانی دوم یکی از معروف‌ترین شهرهایش رو به سوی نابودی رفت. دوره رنسانس آن شهر ۳۰۰ سال طول کشید.
اما اکنون یک شهر پیشرفته است چون مردم آن شهر همت کردند و آن را ساختند اینجا فقط مسئولان مقصر نیستند ما چقدر در رنسانس شهرمان دخیل بوده‌ایم چه قدر پیشرفت علمی در شهرمان داشته‌ایم کاش علم فقط به مدرسه‌سازی منحصر نشود. کاش خیرهایی برای حمایت از طرح های علمی هم داشتیم.