ایجاد ۲۰۰ هزار شغل در آذربایجان غربی سرابی بیش نیست
علی صحرانورد
گروه اجتماعی: تعهد دولت‌های نهم و دهم در آذربایجان غربی حدودا ۳۱۲ هزار شغل بوده و آمارهای اعلامی از سوی دبیر کارگروه اشتغال استان که در حدود ۲۰۰ هزار شغل بوده دردی را دعوا نکرده بلکه این آمارها فقط درروی کاغذ بوده عملا چنین اتفاقی در حوزه اشتغال استان نیفتاده است و آمار بیکاران در استانی که بیشترین همکاری را برای اجرای طرح اشتغال زایی دولت داشته عملا نتوانسته نرخ بیکاری را کاهش دهد و ۲ سال مانده به پایان برنامه پنجم توسعه که باید نرخ بیکاری به ۹ درصد کاهش می‌یافت هنوز آمار بیکاری بین ۱۸ الی ۲۱ درصد متغیر مانده است با توجه به رشد بیکاری جوانان به خصوص تحصیل کردگان دانشگاهی و اشتغال ناقص دولت‌های گذشته، نرخی بیکاری که توسط مسئولین دولتی اعلام می‌شود بر اساس آمارگیری است نه سرشماری، این در حالی است که اطلاعات مربوط به ایجاد مشاغل جدید، از طریق اداره کار تعاون و رفاه اجتماعی استان و شهرستان‌ها و دستگاه های اجرایی و فرمانداری‌ها به کارگروه اشتغال استان فرستاده می‌شود که این آمار با آمار بیمه شدگان تامین اجتماعی همیشه در تضاد بوده و اگر این آمار توسط دستگاه‌های نظارتی دوباره شماری شود قطعا یکسری مشکلات جدید رو خواهد شد که برای همگان اظهرمن الشمس است وزارت کار باید بر ایجاد اشتغال واقعی ناظر باشد و بعد از ۲-۳ ماه با پالایش آمار واقعی، اشتغال جدید را ثبت و اعلام نماید و اگر فرض کنیم ارقامی که اعلام شده همان ارقام مطرح شده در کارگروه، اشتغال استان باشد باید در کنار آن به موضوع ریزش کارگران از بنگاه‌های اقتصادی و خدماتی استان نیز توجه بیشتری کنیم که متأسفانه در حال حاضر بیش ۶ هزار نفر در آذربایجان غربی مقرری بگیر بیمه بیکاری داریم که در حقیقت تا دیروز شاغل بودند امروز به خیل بیکاران جامعه پیوسته‌اند بیکاری شاغلان یک تهدید جدی محسوب می‌شود و کاهش امید یافتن کار در شرایط بد اقتصادی برای بیکاران یک دغدغه همیشگی شده است دریک اقتصاد سالم نرخ مشارکت اقتصادی با بیکاری رابطه معکوس دارد یعنی هرچه میزان مشارکت اقتصادی مردم در طرح‌های تولیدی افزایشی‌اید و یا خود دولت سرمایه گذاری سنگینی در طرح‌های تولیدی صنعتی و خدماتی و فنی و مهندسی و کشاورزی داشته باشد جمعیت بیکاران در کشور کمتر می‌شود اما در استان آذربایجان غربی این رابطه برقرار نیست نرخ مشارکت اقتصادی را کارشناسان به معنای مجموعه جمعیت فعال به اضافه جمعیت بیکار جویای شغل تعریف می‌کنند و در این چارچوب مهم‌ترین دلیل به هم خوردن ارتباط منطقی بین نرخ مشارکت اقتصادی و بیکاری شرایط بد اقتصادی است که باعث می‌شود شاغلان بیکار شده و بیکاران امید خود را برای یافتن کسب‌وکار از دست بدهند و در شرایط بحرانی‌تر اقتصادی هست که بیکاری افزایش می‌یابد.
نوشته شده توسط admin در چهارشنبه, ۲۷ آذر ۱۳۹۲ ساعت ۶:۲۰ ق.ظ
