امام موسی کاظم میراث دار مکتب جعفری
گروه معارف:امام موسی کاظم وارث مکتب بزرگ جعفری است که تمام تلاش خود را برای حفظ و صیانت از دین و شریعت اسلام حقیقی به کار بست و مشعل فروزان حقیقت را در برابر دیدگان پیروان راستین دین روشنایی بخشید.
امامان معصوم(ع) فانوس راه هدایت و سعادت انسانها در تمامی روزگاران هستند وهر کدام ازاین بزرگواران ویژگی های خاصی دارند که در آن زمینه الگو و اسوه ای کامل برای پیروان آنان محسوب می شود. امام موسی کاظم(ع) هفتمین امام و پیشوای شیعیان در میان تمام ویژگی های ممتازی که داشت، در علم، فروتنی، سخاوت و بخشندگی زبانزد همگان بود و بدخواهان و دشمنان خویش را با عفو و احسان والایش، ارشاد می کرد. ایشان به دلیل دارا بودن ویژگی بردباری و فرو بردن خشم به کاظم نیز شهرت داشت.
هفتمین روز صفر ۱۲۸ هجری قمری، در ابواء منطقه ای میان مکه و مدینه؛ خانه ی امام جعفر صادق(ع) ششمین امام با قدوم مبارک امام موسی کاظم(ع) نورباران شد. مادر ایشان، بانویی پاکدامن و زاهد، از اهالی مغرب(شهری میان آفریقا و اندلس) بود. از لقب های این امام می_توان به العبد الصالح، امین و صابر اشاره کرد. کنیه های این امام بزرگوار؛ ابوعلی، ابوالحسن ابوابراهیم، ابواسماعیل و باب الحوائج بود.
باب الحوائج(ع)، دوره ی کودکی خویش را در مکتب پربار جعفری سپری کرد و مفاهیم حقیقی اسلام ناب محمدی را از پدر آموخت و برای پذیرش مسوولیت سنگین پیشوایی شیعیان آماده شد. با شهادت مظلومانه ی امام جعفر صادق(ع) در بیست و پنجم شوال ۱۴۸ هجری قمری ایشان در ۲۰ سالگی رسالت و مسوولیت سنگین امامت را برعهده گرفت و به مدت ۳۵ سال راهبر و راهنمای جامعه ی اسلامی شد.
هفتمین ستاره ی آسمان امامت، با گردآوری حدیث های پدر بزرگوار خود، مکتبی را که ایشان بر پایه ی اصول شریعت، سنت پیامبر(ص) و امامان بنا نهاده بود، حفظ و تقویت کرد و با شیوه های مختلف تربیتی، عملی، مناظره های سیاسی و مبارزه بی امان با غاصبان خلافت و تربیت شاگردانی بسیار، مبانی راه حق و حقیقت را برای همگان آشکار ساخت.سرانجام هارون الرشید خلیفه ی ظالم عباسی که وجود پربرکت امام موسی کاظم(ع) را خطر و تهدیدی برای حکومت جور و استبدادی خویش می پنداشت در بیست و پنجم رجب ۱۸۳ هجری قمری ایشان را مسموم کرد و به شهادت رساند. پیکر مطهر امام موسی کاظم(ع) را در منطقه ای به نام قریش مکانی که بعدها کاظمین خوانده شد، به خاک سپردند. آرامگاه این امام بزرگوار، اینک میعادگاه عاشقان و دوستداران اهل بیت(ع) است.
»حجت الاسلام محمدصادق یوسفی مقدم« مدیر مرکز فرهنگ و معارف قرآن به مناسبت سالروز میلاد امام موسی کاظم(ع) ، دوره ی زندگی ایشان را بسیار دشوار و سخت ارزیابی کرد و گفت: هارون الرشید به صورت استبدادی حکومت می کرد، بنابراین خفقان شدیدی بر جامعه ی اسلامی حاکم بود و هرگونه فریاد و اعتراضی به شدت سرکوب می شد، اما با این وجود امام(ع) فعالیت های بسیاری را در مسیر هدایت و روشنگری مسلمانان انجام داد.
مدیر مرکز معارف و قرآن با اشاره به لقب کاظم به معنای فردی که خشم خود را در ناراحتی ها فرو می برد، اظهار داشت: صابر از دیگر لقب_های امام موسی کاظم(ع) است که گویای صبوری، پایداری و استقامت ایشان در برابر ناملایمی ها و سختی هایی بود که در حق وی روا می داشتند و با صبر و بردباری آنها را تحمل می_کرد و مسیر رسالت خویش را ادامه می داد.
این پژوهشگر امور دینی با اشاره به ایجاد جریانی خاص در زمان امام صادق(ع) که تلاش داشت در مسیر امامت انحراف ایجاد کند، یادآور شد: این گروه می خواستند با ایجاد شک و تردید درباره ی پیشوایی امام موسی کاظم(ع)، افراد دیگری را برای امامت معرفی کنند. اما با توجه به این که امامت یک میراث الهی به شمار می رود امام(ع) نمی تواند هر فردی را که خواهان باشد به امامت بعد از خویش برگزیند و امامان معصوم به وسیله ی خداوند انتخاب شده و پیامبر(ص) ائمه اطهار را معرفی و تاریخ اسلام آنها را ضبط و ثبت کرده است.
وی در ادامه افزود: امام صادق(ع) در برابر این جریان مقاومت کرد و به شیوه های گوناگون و با استفاده از فرصت ها و جلسه های مختلف، امام موسی کاظم(ع) را به عنوان امام و جانشین خود به امت اسلامی شناساند.
وظیفه ی امام حفظ دین از انحراف و تحریف؛ مراقبت از امت اسلامی در برابر افکار و اندیشه_های افراطی و باطل است که این امر جز با معرفت و شناخت الهی امکان پذیر نیست. بر همین پایه ائمه اطهار(ع) از جمله امام موسی کاظم(ع) به درستی توانسته اند وظایف خویش را در این مسیر انجام دهند.
محمدصادق یوسفی مقدم با بیان این که هفتمین امام شیعیان با موضع گیری در برابر حکومت جور عباسی، به شیوه های مختلف انحراف و طاغوتی بودن جریان حاکم را آشکار کرد، بیان داشت: خلفای عباسی با ایجاد محدودیت برای امامان معصوم، اجازه ی ارتباط با مردم را به آنان نمی دادند و در برابر جوابگویی به نیازهای دینی جامعه، مرکزهایی را ایجاد کرده بودند، اما چون این نهادها به دانش الهی دسترسی نداشتند، نمی توانستند پاسخگوی مشکلات فکری و اعتقادی جامعه باشند.
مدیر مرکز فرهنگ و معارف قرآن با اشاره به ظهور فرقه ها و احزاب مذهبی و سیاسی تازه در دوره ی امام موسی کاظم(ع) گفت: بیشتر این جریان ها به تبلیغ و انتشار افکار انحرافی در میان مسلمانان می پرداختند. اما امام(ع) با وجود خفقان و محدودیت شدید، در جامعه حضور می_یافت و تمام تلاش خویش را برای جلوگیری از به دام افتادن امت اسلامی در جریان های افراطی و منحرف به کار می بست.
ایشان را باید احیاگر مکتب جعفری دانست زیرا شرایط حاکم در آن زمان مانع از هرگونه اقدام و حرکت سیاسی امام هفتم(ع) علیه حکومت عباسی بود و مصلحت نبود که در این زمینه فعالیت کند.
به همین علت ایشان راه پدر را که در محور برنامه علمی، فکری و مبارزه با عقاید انحرافی بود، در پیش گرفت و به پیروی از ایشان حوزه و محل درسی را تشکیل داد و به تعلیم و تربیت شاگردان بزرگ پرداخت و از همین راه به احیای مکتب جعفری همت گماشت و پاسدار دانشگاه جعفری شد.
این پژوهشگر امور دینی در پایان، شیوه ی مبارزه ی باب الحوائج را بیان معارف الهی دانست و تصریح کرد: با تبیین صحیح معارف الهی، حاکمیت ظلم و استبداد نفی می شود. امام موسی کاظم(ع) با مناظره های علمی و سیاسی، توانست، به نشر و گسترش اسلام حقیقی در میان مسلمانان بپردازد و توطئه های دستگاه حکومتی را آشکار سازد. شیوه ی رویارویی آن بزرگوار با دستگاه حاکم، به صورت منفی بود و از هر فرصتی برای رسوا ساختن ظلم و ستم حکومت استفاده می کرد و با استناد بر سفارش و دستور خداوند متعال در قرآن کریم مبنی بر وظیفه ی مسلمانان بر دوری و مبارزه با طاغوت زمان، این امام همام همواره مردم روزگار خویش را آگاه می_ساخت و حکومت عباسی را رسوا می کرد. سرانجام هارون الرشید که تاب تحمل روشنگری_های امام کاظم(ع) را در خود نمی دید، این امام والامقام را در زندان مسموم کرد و به شهادت رساند.
نوشته شده توسط admin در پنجشنبه, ۲۸ آبان ۱۳۹۴ ساعت ۶:۰۸ ق.ظ
