استقرار ستاد احیا دریاچه ارومیه در تهران نخستین راهکار را به توقف کشاند

استقرار ستاد احیا دریاچه ارومیه در تهران نخستین راهکار را به توقف کشاند

گروه گزارش :تا متوقف شدن نخستین راهکار عملیاتی احیای دریاچه ارومیه با عنوان طرح نکاشت در مدت کمتر از یک سال تامل برانگیز است.
بیش از یک سال از روی کار آمدن دولت یازدهم و قول حجت الاسلام روحانی در مورد احیا دریاچه ارومیه می گذرد.
قریب به یکسالی هم هست که ستاد احیای با مسئولان جدید ان تشکیل شده است.
درچند ماه گذشته بارها مخالفت برخی مسئولان استانی در آذربایجان غربی از استقرار ستاد احیای دریاچه ارومیه در دانشگاه صنعتی شریف تهران اعلام مخالفت کردند بی آنکه این ابراز مخالفت ها اثری در تصمیم گیری ها داشته باشد.
در این مدت چند باری دبیر ستاد احیای دریاچه ارومیه به آذربایجان غربی سفر کرده و دو سه جلسه این ستاد در ارومیه برگزار شده و البته چند جلسه هم در تهران به انجام رسیده است اما حاصل این جلسات کفن سفید را از چهره دریاچه ارومیه حتی نیم سانتی متر کنار نزده است.
هنوز زمان زیادی از اعلام عملیاتی سازی نخستین راهکار اجرایی و اجتماعی احیای دریاچه ارومیه نمی گذرد ولی هیچ اتفاقی که در حال و روز دریاچه ارومیه تغییر ایجاد کند نیفتاده است البته این به استثنای رحمت الهی است که از آغاز فصل خزان تا کنون سه بار دریاچه ارومیه را مرطوب کرده است.
چندی پیش نخستین مخالفت برای استقرار دریاچه ارومیه در دانشگاه صنعتی شریف تهران از سوی نماینده ولی فقیه آذربایجان غربی در خطبه های نماز جمعه بود که در آن حجت الاسلام سیدمهدی قریشی این کار را مثبت ارزیابی نکرد.
همان زمان قربانعلی سعادت، استاندار آذربایجان غربی در این رابطه به خبرنگار تسنیم که از وی نظر صریحش در این مورد را جویا شده بود، از برخورداری این دانشگاه از اساتید برجسته و ارتباطات بین المللی گسترده آن صحبت کرد و گفت: تا کنون این ستاد ریالی از دولت برای انجام تحقیقات مربوط به دریاچه ارومیه دریافت نکرده و همه مخارج آن از منابع داخلی دانشگاه صنعتی شریف تامین شده است.گرچه به گمان تحلیلگران و منتقدان استقرار ستاد احیای دریاچه ارومیه در تهران، اصولاً مسائل مالی جایگاهی در انتقاد آنها ندارد چراکه شخص رئیس جمهور اطمینان خاطر داده برای این کار قرار نیست ستاد احیا را درگیر فقدان منابع مالی بکند و از دیگر سوی دانشگاه صنعتی شریف هر چه قدر هم اساتید برجسته داشته باشد و ارتباطات بین المللی گسترده نیز در پس آن باشد ناگذیر است دست به دامان اساتید دانشگاه ارومیه به عنوان مجاوران درد کشیده دریاچه ارومیه بشود و البته تا کنون نیز جز این نبوده است.نادر قاضی پور نماینده مردم ارومیه در مجلس شورای اسلامی در هرتریبونی که منجر به رسیدن صدایش به مسئولان موثر باشد به صراحت مخالفت خود را با استقرار ستاد احیای دریاچه ارومیه در دانشگاه صنعتی شریف تهران عنوان کرده و گفته است که این دانشگاه برای اطلاعاتی که از خود ما به دست آورده اند رقمی بالایی دستمزد مطالبه می کند.
در پرس و جویی که از ما از مسئولان دانشگاهی و نمایندگان مجلس در رابطه با دلایل مخالفتشان درباره استقرار ستاد احیای دریاچه ارومیه به عمل آمد برخی به صراحت و برخی نیز با بیان اینکه با استقرار پژوهشکده تحقیقاتی دریاچه ارومیه در تهران مخالف هستند به ابراز مخالفت خود پرداختند و در نهایت اینکه در آخرین جلسه ای که چند روز پیش در رابطه با مخالفت مردم و نمایندگان مجلس شهرهای حوضه آبریز دریاچه ارومیه با طرح نکاشت برگزار شد باز استاندار آذربایجان غربی از مزیت ارتباطات بین المللی دانشگاه صنعتی شریف تهران سخن گفت.
حال سوال اینجاست آیا بهتر نبود بخش ارتباطات بین المللی ستاد دریاچه ارومیه در دانشگاه صنعتی شریف تهران مستقر می شد و خود ستاد احیا دریاچه نیز در دانشگاه ارومیه استقرار پیدا می کرد تا همه رویدادهای پیرامون این دریاچه در جوار خود آن سرانجام می یافت و هر چهره بین المللی که برای اظهار نظر در مورد دریاچه ارومیه به کشور سفر می کرد حداقل یکبار چهره کفن پوش دریاچه را از نزدیک می دید؟تا به امروز تنها یک راهکار ملموس عملیاتی ستاد احیای دریاچه ارومیه و آن هم از چند هفته پیش قرار بود در حوضه آبریز دریاچه ارومیه آغاز شده که با زمزمه اجرایی کردن آن داد اعتراض مردم و نمایندگان آنها در مجلس شورای اسلامی در امد و تا حدودی مانع از اجرای آن شد.
این راهکاری بود که از ستاد مستقر شده در دانشگاهی که به گفته قاضی پور صنعتی، نه آبی تهران برای نجات دریاچه ای که فرسنگ ها با آن فاصله دارد گرفته شد و در اولین استارت نیز خاموش شد.
واقعیت ان است که درک حال و روز کشاورزانی که شغل آبا و اجدادیشان را بخاطر تصمیم مرکز نشینان یک شبه از دست می دادند بسیار سخت بود و اتفاقاً همین موضوع سبب شد پاسخگویی به این ناکارامدی از عهده مسئولان استانی نیز بر نیاید چراکه خود این مسئولان به خوبی از عواقب ناهنجار این تصمیم در شهرستانی مثل میاندوآب آگاهند.
چون میاندوآب شهری است که هویت مردمش به آب های خروشان و افتخار به زلالی آن وابسته است و مردم این دیار سالهاست همین آب را نه فقط به دریاچه بلکه به اهالی تبریز بخشیده اند بی آنکه چشم داشتی داشته باشند حتی در مواقعی بر خودد سخت گذرانده اند اما آب استان هم جوار را قطع نکرده اند.
چنین مردمی اکنون چگونه می توانند کشاورزی شان را تعطیل کنند و باز میلیون ها متر مکعب آب خود را راهی تبریز کنند و باقی مانده آن را نیز راهی شوره زاری نمایند که هیچ تضمینی برای اثر گذاری آن نمی یابند.
به گزارش تسنیم ، نماینده مردم میاندوآب، تکاب و شاهین دژ در مجلس شورای اسلامی که هر سه شهر حوزه انتخابیه این نماینده در حوضه آبریز دریاچه ارومیه و در چارچوب اجرای طرح نکاشت واقع شده است به خبرنگار تسنیم گفت: کسانی که درباره خاک و آب این خطه از سرزمین ایران تصمیم می گیرند باید درکنار دریاچه ارومیه بوده و از نزدیک از وضعیت هر روزه آن مطلع باشند.مهدی عیسی زاده بیان کرد: مسئولی که در کیلومترها فاصله با دریاچه ارومیه نشسته و از خشکی آن و تاثیرات نا به فرجام آن در زندگی و معیشت مردم خبر ندارد نمی تواند تصمیم صحیح در این باره اتخاذ کند و لازمه ارائه راهکارهای اصولی و راهبردی در این باره حضور دائمی در منطقه است.اظهارات مذکور از دلایل محکم عیسی زاده برای استقرار ستاد احیای دریاچه ارومیه در دانشگاه ارومیه بود.
وی با ابراز افسوس و حسرت گفت: ما نمی توانیم اجازه دهیم تا اصالت سرزمینی که مردم آن با آب و خاکش انس گرفته اند به این راحتی از دست برود.مهدی عیسی زاده افزود: در جبهه جنگ حق علیه باطل توفیق شهادت نیافته ام و اگر لازم باشد برای دفاع از حقوق مردم شهرم جانم را فدا کرده و شهید راه آب می شوم.
گرچه اکنون اجرای طرح نکاشت در حوضه آبریز دریاچه ارومیه برای انجام بررسی های بیشتر و کارشناسی تا اطلاع ثانوی متوقف مانده است اما استمرار استقرار ستاد احیاء دریاچه ارومیه در جایی که گویا صدای مردم و نمایندگان آنها در مجلس به آن نمی رسد نشان می دهد که باید در آینده منتظر سایر تصمیمات غیر کارشناسی و بحران زای این ستاد نیز باشیم.

نوشته شده توسط admin در جمعه, ۲۵ مهر ۱۳۹۳ ساعت ۵:۲۲ ق.ظ

دیدگاه


دو × 1 =