گروه گزارش: در حالی که جمعی از نمایندگان استان های آذربایجان غربی و شرقی با جدیت طرح اسیتضاح وزیر نیرو را به دلیل» کم کاری در احیای دریاچه ارومیه « دنبال می کنند، نماینده شهرستان خوی احیای این دریاچه در ۲۰ سال آینده را محال می داند و می گوید که اکنون بسیاری از مسایل حیاتی حوزه آب در دو استان هم قربانی شعار احیای دریاچه ارومیه شده است.به گزارش آراز آذربایجان به نقل ازسلامت نیوز ، موید حسینی صدر قبل از آنکه درباره بحث احیای دریاچه ارومیه صحبت کند، می گوید که می داند صحبت های او می تواند تا چه اندازه برایش گران تمام شود. با این حال نماینده شهرستان خوی تاکید می کند که قصد ندارد به بهانه مساله ای چون احیای دریاچه ارومیه »عوامفریبی« کند و به همین دلیل به صراحت می گوید: »احیای دریاچه ارومیه تا بیست سال آینده محال است.«این همه در شرایطی است که بحث دریاچه ارومیه چند سالی می شود به عنوان مطالبه اصلی مردم آذربایجان مطرح شده است. موید حسینی صدر اما می گوید که »اگر مردم می دانستند وضعیت منابع ابی آنها در چه حالی است و زیر پای آنها در سفره های آب زیر زمینی چه می گدرد، قطعا جور دیگری با مساله بحران آب در آذربایجان برخورد می کردند.«این در حالی است که پیشتر هم پرویز کردوانی، پدر علم کویر شناسی ایران گفته »همه می ‌گویند دریاچه ارومیه قابل احیا است ولی بنده این موضوع را قبول ندارم و معتقدم امکان ندارد این دریاچه را بتوان احیا کرد.«موید حسینی صدر درباره این موضع گیری در خصوص احیای دریاچه ارومیه می گوید: »یک واقعیت این است که بارندگی کاهش شدید داشته و ما بحران بارندگی داریم. واقعیت دیگر هم این است که دولت های قبلی چندان در این موضوع دور اندیشی لازم را نداشته اند. این وضعیت حاصل یک غفلت بیست ساله است.«۲۳ هزار چاه غیر مجاز وجود دارد. کسانی که بر این چاه های غیر مجاز نظارت نکردند باید می دانستند که روزی چنین مشکلی پیش می آید. در استان آذربایجان غربی که با بحران آب مواجه است تنه۲۵ درصد آبیاری مکانیزه داریم. در همین استان پر مصرف ترین محصولات از نظر آبی مثل سیب کاشت می شود. مدت ها مبنای توسعه این استان بر اساس نوعی از کشاورزی است که ارزش افزوده بسیار کمی دارد و گردش مالی و اشتغال زایی کمی هم دارد و یک صنف فقیر را ایجاد کرده است.اما موید حسینی صدر از یک بحران جدید خبر می دهد که آهسته و بی سر و صدا زیر پای مردم جلو می رود؛ تبدیل شدن لایه های پایینی زمین به حفره و غار. او توضیح می دهد: »همین الان یک بحران دیگر در حال کل گیری است که از غافل هستیم. برای شهرستانی مثل شهرستان خوی، هر سال حداقل۶۰ میلیون لیتر و حداکثر ۲۱۰ میلیون لیتر اب سطحی از این شهرستان خارج می شود که هیچ کاری برای مهار و استفاده از آن انجام نشده است. در این شرایط آب شرب خوی از چاه هایی تامین می شود که متوسط عمق آنها از ۲۰۰ متر گذشته است. در حالی که متوسط مصرف شهرستان خوی۳۵ میلیون لیتر است.«وی می افزاید: »حالا مشکل اینجاست که از ته برخی از این چاه ها سالانه هزاران تن ماسه بادی بیرون می آید و این به معنی این است که زمین زیر پای ما کم کم تبدیل به حفره ها و غارهایی می شود که بسیار خطرناک خواهد بود. در همین شرایط نیترات آب هم بسیار بالا رفته، چون آب از اعماق زمین بیرون می آید.«از ایجای بحث موید حسینی صدر حرف هایش درباره احیای دریاچه ارومیه را آغاز می کند؛ »الان در مورد دریاچه ارومیه هم خود من نگران هستم که با همین غفلت ها مواجه شویم، چرا که کشت اصلاح نشده، برای چاه های غیر مجاز فکری نشده، آب های سطحی مهار نشده اند و ما توقع داریم دریاچه هم احیا شود.«وی در حالی که می داند حرفش می تواند تبعاتی برایش داشته باشد، ادامه می دهد: »ما باید واقعیت را بگوییم، من حرفی دارم که شاید افرادی که تعصبی نگاه می کنند از حرف من ناراحت شوند. دریاچه ارومیه چیزی نیست که دو ساله یا سه ساله احیا شود. نباید توقع بی جا در مردم ایجاد کرد. دریاچه ارومیه بیست سال طول کشید تا خشک شود و حداقل هم احیای آن بیست سال زمان می خواهد، آن هم نه با آبی که از رودخانه بخواهد بیاید.«وی می گوید: »برای احیای دریاچه ارومیه کارهای بزرگی باید صورت بگیرد، اعم از احیای بخش های عمیق دریاچه، انتقال آب از منابع مختلف و اصلاح گسترده سیستم کشت و موارد بسیاری از این دست.« حسینی صدر تاکید می کند: »اینکه تنها راه نجات آذربایجان احیای سریع دریاچه است، اصلا شعار درستی نیست. دریاچه ارومیه مطالبه مهمی است اما مطالبه حیاتی نیست. الان در اطراف این دریاچه و در دیگر نقاط آذربایجان اتفاقاتی در حوزه منابع آبی می افتد که بحرانی به مراتب بزرگتر از بحران خشک شدن دریاچه را در پی خواهد داشت.«وی با بیان اینکه تنها بحث اصلاح روش های کاشت کشاورزی که بیش از۹۲ درصد آب منطقه را مصرف می کند نیازمند بیش از۱۰ هزار میلیارد تومان بودجه است می گوید: »وقتی ما هنوز تغییر جدی در آبیاری اراضی کشاورزی ایجاد نکرده ایم، وقتی بحران بارش نزولات داریم، وقتی ما برای مهار آب های سطحی نیاز به چندین هزار میلیارد بودجه هستیم و همینطور چندین سال زمان می خواهیم تا طرح های مربوط به آن اجرا شود، واقعا چه طور می توانیم به احیای دریاچه ارومیه فکر کنیم؟ آب را برای احیا می خواهیم از کجا بیاوریم؟ آیا اگر دریاچه هم احیا شد هیچ تضمینی هست که با این وضعیت۴ سال بعد دوباره خشک نشود؟«نماینده خوی ادامه می دهد: »اینها تازه در شرایطی است که ما در حوزه منابع آبی در آذربایجان بحران هایی به مراتب جدی تر از دریاچه ارومیه داریم. اما چون با چشم دیده نمی شوند کسی به آنها توجه نمی کند. دریاچه ارومیه جلوی چشم مردم است و به همین دلیل خیلی روی آن شعار می دهند، اما چشم کسی وضعیت منابع غیر قابل تجدید آب منطقه و سفره های زیر زمینی و میزان سریع کاهش آنها را نمی بیند«وی در پایان می گوید: »الان احداث سدها تعطیل شده، بودجه هایی که نیاز است تا برای اصلاح روش کشت و مهار آب ها استفاده شود به سمت دریاچه ارومیه رفته است و به نظر می رسد این موضوع بهانه ای شده برای یجاد محبوبیت در بین مردم. در صورتی که اگر بخواهیم به همین شکل با موضوع مواجه شویم ۴سال دیگر و در حالی که دریاچه ارومیه همچنان در همین وضع است، باید بیاییم برای باقی مانده منابع آبی خود هم عزا بگیریم، چون آنها را هم از دست می دهیم.«