آیا مردم برای انتخاب فیلم هم قیم فرهنگی نیاز دارند

گروه اجتماعی: مساله اکران در سینما به دلیل اهمیتی که در خروجی و ماحصل زحمات سازندگان و دیده شدن فیلم ها دارد، یکی از مباحثی است که نیاز به بازنگری و تعریف مجدد از سوی مسوولین و سازمان سینمایی کشور دارد.
یکی از عمده ترین مشکلاتی که امروز سینمای ما به ویژه در حوزه اکران با آن روبرو است سردرگمی، بی برنامگی و اولویت بندی هایی غیرسینمایی دخیل در اکران و نمایش فیلم ها است.
اگر در گذشته و در سال های پیش برنامه منظم و مدونی برای اکران فیلم های ساخته شده وجود داشت و هر فیلم و سازنده، نوبت مشخص و از پیش تعیین شده ای برای نمایش داشت؛ امروز اما این مساله حذف شده است و بسیاری حتی نمی_دانند که فیلمشان در چه زمانی قرار است که نمایش داده شود.
این مساله البته مساله کوچکی نیست چرا که امکان ورود دست های پشت پرده، اجحاف و تبعیض علیه برخی از فیلم ها را فراهم می سازد. به صورتی که برخی فیلم ها به واسطه قدرتی که پشت خود دارند در بهترین زمان ها، در بیشترین سالن ها و با تبلیغاتی متعدد همراه می شوند و این در حالی است که این امکان برای تمامی فیلم ها وجود ندارد.
فصل اکران نوسانات و فراز و فرودهایی متنوعی دارد که بسیار متاثر از شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است. جدای از نوسانات موقتی و موقعیتی، به صورتی ثابت روزهایی از سال را می توان زمان طلایی اکران (همانند تعطیلات نوروز) و روزهایی را کم فروغ ترین زمان استقبال مردمی از سینما (همچون ماه رمضان) دانست.
به همین دلیل، نبود یک سیاست مشخص و تبعض، شرایطی را موجب می شوند که به واسطه آن یک فیلم می تواند به فروش میلیاردی دست پیدا کند در حالی که فیلمی دیگر کاملا از دست برود. ماه رمضان به لحاظ فروش و مطلوبیت زمانی زمان جذابی برای اکران سازندگان فیلم_های سینمایی نیست.
کوتاهی زمان اکران از زمان بعد از اذان مغرب، عدم اقبال و تماشای فیلم ها در زمان قبل از اذان مغرب، به اضافه ی عدم اکران بامدادی همه سینماها از جمله عواملی هستند که به قول سینماهایی ها باعث سوخت و قربانی شدن فیلم_های سینمای می گردند.
شرایط زمانی از این هم بدتر می شود که پای دامن زدن به این شرایط به وسیله اختصاص سینماهایی بیشتر و سانس هایی متکثرتر و بامدادی به نفع برخی از فیلم ها صورت می گیرد؛ در حالی که سایر فیلم ها با مشکلاتی چون عدم تبلیغات و عدم تخصیص سانس های اکران در شهرستان ها همزمان با تهران مواجه می شوند. این شرایط نابرابر باعث شده تا عده ای داستان مافیای قدرت در اکران را مطرح کنند. مافیایی که به دلیل قدرت داشتن برخی از پخش کنندگان فیلم (صاحب منصب و سالن سینما بودن)، شکلی از اعماال سلیقه و نفوذ عمیق در این زمینه را منجر شده است.
**فصل مرده اکران
در حالی دلخوری و انتقاد از بابت عدم برخورد متناسب نسبت به آنچه تخلف فیلم »رحمان ۱۴۰۰« خوانده شد این روزها شنیده می شود که علت آن تلاش برای برجسته ساختن فیلم جدیدی است که این شرکت پخش فیلم آن هم به ضرر سایر فیلم های در حال اکران ارائه کرده است؛ نکته ای که البته منتقدان دلیل آن را جایگاه و نفوذ صاحب این شرکت پخش کننده فیلم در سایر حوزه های اجرایی سینما می دانند.
یعنی در حالی که انتظار می رفت تا این فیلم و پخش کننده آن به دلیل تخلفی که برای اولین بار در سینمای ما روی داده بود (عدم تطابق نسخه اکران شده با نسخه ای که مجوز اکران داشته است) با برخوردی مواجهه شوند، تبلیغات و شرایط مساعد برای اکران جدیدترین فیلمشان برآورده شد و این درحالی بود که باقی فیلم ها به دلیل آن که بعضا دو روز قبل از اکران قرارداد بسته بودند، حتی شرایط تبلیغات را نداشتند؛ ضمن این که از سینماهای شهرستان هم محروم گشتند.
مجموعه این عوامل باعث تشدید دیدگاه های برخی مبنی بر مافیای اکران و شرکت های پخش کننده فیلم شده است؛ وضعیتی که نیاز به بررسی و مداقه به منظور تصحیح راه های رفته دارد.
حبیب اسماعیلی تهیه کننده و پخش کننده سینما در برنامه اخیر هفت با انتقاد از وضعیت اکران فیلم ها و نبود آیین نامه مشخصی برای اکران بیان داشت: مدیران و اهالی سینما به فکر وضعیت اکران نیستند. مگر می شود آیین نامه ثابتی برای اکران وجود نداشته باشد؟ هیچکس نمی داند فیلمش چه زمانی اکران می شود.
الان در فصل مرده اکران هستیم و فقط تعدادی از فیلم ها می فروشند و بقیه سوخت می شوند، مگر اینها پول خود را از سر راه آورده اند؟ زمان آقای حیدریان موضوع یکپارچگی صنوف وجود داشت و الان هم آقای انتظامی دنبال این موضوع است اما کسانی که منافعشان به خطر می افتد مخالف این موضوع هستند.
پژمان لشکری پور تهیه کننده سینما نیز در این برنامه و در توضیح ضعف و بی قانونی در حوزه اکران یادآور شد: »دولت در حوزه اکران به وظایف خود عمل نمی کند یا شاید برای خود وظیفه ای متصور نیست. دولت برای سینما یک سری مولفه هایی قائل است ولی مگر ممکن است که در حوزه توزیع و اکران دخالت نکند؛ اما ناگهان برخورد چکشی می کند. بنابراین تا به پیوستگی و نظارت صحیح بر اکران نرسیم دار مشکل خواهیم بود«.
**لزوم رعایت عدالت در اکران
یکی از فیلم هایی که در حال حاضر روی پرده قرار دارد و سخن از به حاشیه و از دست رفتن آن به دلیل عدم برخورداری از تبلیغات مساعد و عدم اکران در شهرستان مطرح است، فیلم »وکیل مدافع« ساخته مشترک »سلما بابایی« و »ونداد روشن« است.
این فیلم که اولین ساخته بابایی و روشن در مقام کارگردان است، فیلمی است که با پس زمینه_ای از دفاع مقدس و چاشنی طنز، سعی در ارائه درس هایی از اصول اخلاقی دارد. فیلمی که به رغم پتانسلی کمدی خود و به دلیل مشکلاتی که ذکر شد و همچنین به دلیل عدم در اختیار داشتن سالن های نمایش نتوانسته است تا در اکران به موفقیت دست یابد. کارگردانان این فیلم که در توضیح اجحاف_های صورت گرفته در باب این فیلم (نبود و عدم همکاری موسسات مربوطه در حمایت مالی و در نتیجه مشکلات عدیده مالی در بخش خصوصی، قرار گرفتن این فیلم در بخش خارج از مسابقه در جشنواره فیلم فجر و اکران عمومی در ماه رمضان) در برنامه هفت سخن می_گفتند، تصحیح وضعیت اکران و دیده شدن کارهای اخلاقی را خواستار شدند.
سلما بابابی (دختر شهید عباس بابابی) تاکید کرد: برخی می_گویند دختر فلانی می تواند به راحتی کار بگیرد در صورتی که اصلا این گونه نیست و از دور به نظر این دوستان چنین می رسد وگرنه ما با سختی_های زیادی روبرو هستیم و زمان هایی بوده است که ۹ ماه هیچ کاری را در دفتر برای انجام دادن نداشته_ایم.
وی در توضیح این که سختی های این کار و ندیده شدن زحمات، وی را پشیمان از فیلمسازی کرده است گفت: کار ارزشی را زمانی باید ساخت که مسوولین سینمایی برای آن کار ارزش قائل شوند.
»محسن علی اکبری« تهیه کننده فیلم وکیل مدافع نیز در همین نشست بیان داشت: فیلم هایی که در ژانر ارزشی در کشور ما تولید می شوند، چه فیلم هایی که دینی هستند و چه فیلم هایی که موضوعات دفاع مقدس دارند به نوعی توسط سینمادارها بایکوت می شوند. »ما فیلمی به اسم مریم مقدس را ساختیم که ابتدا با سه سینما اکران کردیم.
سینمادارها می گفتند این فیلم نمی فروشد و مگر می شود فیلم قرآنی بفروشد؟ در نهایت با ۵۵ سینما این فیلم را از اکران برداشتیم و آن سال با بلیط ۵۰۰ تومانی ۷۵۰ میلیون تومان فروش داشتیم که اگر با رقم بلیط امروز بسنجیم چیزی بین ۱۵ تا ۳۰ میلیارد می شود«.
وی تاکید کرد: پس مخاطب این نوع فیلم ها هست و اگرچه که برخی سینماداران ما امروز معتقدند که مردم این نوع از فیلم ها را دوست ندارند اما این فیلم ها مخاطبان خودششان را دارند؛ و اگر به درستی اطلاع رسانی شوند، مردم حتما استقبال خواهند کرد. کسانی که میکروفون یا تریبون دارند می توانند در دعوت مردم به دیدن این فیلم ها نقش به سزایی داشته باشند. به گزارش آرازآذربایجان به نقل از ایرنا، »به نظرم ائمه جمعه می توانند در خطبه هایشان بگویند که بروید و این فیلم را ببینید. و مردم را به سینما رفتن تشویق کنند. یا سپاه و ارتش که به نوعی خود را قیم مباحث فرهنگی می دانند، باید به این مبحث ورود و این نوع از فیلم ها را توصیه کنند«.
.Arazazarbaijan.ejtemai@gmail.com