آموزش اجتماعی مهمترین راه‌حل رفع خشونت درجامعه
گروه اجتماعی: میزان خشونت به عوامل بسیار ظریف اجتماعی از قبیل پرخاشگری در تلویزیون، گزارش های جنایی و همدلی با یک وضع نامساعد بستگی دارد.
مشاهده رفتار پرخاشگرانه می تواند محرکی برای انجام این گونه رفتارها باشد. بچه‌هایی که شاهد پرخاشگری‌اند، برای حل مسائل و گرفتاری های خود بیشتر به راه‌حل های پرخاشگرانه متوسل می شوند.
امروزه نمایش فیلم های تلویزیونی پرخشونت برای سازندگان آنها سود فراوانی دربردارد، زیرا نمایش شبیه سازی خشونت در تمام دنیا به فروش می رسد. بینندگان با هر فرهنگی بدون نیاز به ترجمه مکالمات، در این گونه فیلم ها تعقیب و درگیری را به خوبی درک می کنند.
نتایج تحقیقات ثابت کرده که کودکان نه فقط بعد از تماشای صحنه‌های خشونت بار، با عروسک خود پرخاشگری می کنند و اثر تماشای خشونت، به کتک زدن عروسک محدود نمی شود، بلکه آنها را برمی انگیزد تا با همدیگر نیز کتک کاری کنند. متأسفانه بسیاری از سازندگان برنامه‌های تلویزیونی بی توجه به این واقعیت ها، از انواع حرکات پرخاشگرانه در فیلم خود استفاده می کنند تا بینندگان را جذب کنند.
گروهی از محققان با توجه به علل خشونت، اظهار داشته اند که خشونت قابل کنترل است. شواهد روشنی وجود دارد که حیوانات پرخاشگر و همین طور انسان ها قادرند از خشم خود بکاهند؛ به شرط این که توقف خشونت به نفع آنها باشد. در نتیجه ابراز خشم و پرخاشگری امری انتخابی و اختیاری است.
از سوی دیگر، هنوز ثابت نشده که قوانین سفت و سخت نیز می تواند مانع از قتل و حمله شود. در نظام جنایی دادگستری نیز تنبیه های نامعلوم و با تأخیر هرگز کارآمد نبوده‌اند. این روش ها معمولاً موجب می شود که افراد قانون‌شکن ، خشونت خود را مخفی کنند و منتظر فرصتی دوباره برای رفتارهای نامناسب بمانند.
هرگز به فکر انتقام شدید از فرد پرخاشگر نباشید. این بدترین کاری است که می توانید انجام دهید. به یاد داشته باشید که بدی مولد بدی است. آموختن مهارت های اجتماعی و روش های حل مسئله از راه های کاملاً مؤثر و اساسی کنترل خشم است.
ایرانی ها انگار ذاتا عصبانی هستند.پشت چراغ قرمز، خیلی بوق می زنند و من به چشمان خود دیدم که در یک دعوا با یک وسیله فلزی داخل ماشین، می خواستند به هم آسیب برسانند.اینها صحبت های کی توریست فرانسوی در گفت وگو با یکی از رسانه های محلی کشور است که هفته گذشته به چاپ رسید.البته او گفته بود که ایرانی ها مهمان‌نوازند و شهرهای ایران، خیلی تمیز است، اما جای تعجب دارد که از دید یک توریست خارجی هم ما عصبانی هستیم.این عصبانیت ها آن زمانی خطرناک می شود که منجر به نزاع و حتی قتل شود.
آمارهای پزشکی قانونی، حاکی از مرگ سالانه ۹۰۰تا۹۵۰نفر ناشی از سلاح سرد است که در اتاق تشریح تشخیص داده می شود. این آمار به معنای مرگ روزانه ۲٫۵(دو و نیم) نفر با سلاح سرد به طور میانگین در کشور است.
بر اساس پرونده های ارجاعی به پزشکی قانونی در دهه ۸۰ خورشیدی (از سال ۸۰تا۸۹) ۱۱هزار و ۱۱۹نفر بر اثر اصابت سلاح سرد جان خود را از دست داده اند. یعنی به طور میانگین، یک هزار و ۱۱۹نفر در هر سال؛ اما این میزان در سال ۹۰ به ۸۴۷نفر در سراسر کشور رسیده که تهران و خراسان رضوی با ۸۰کشته، بیشترین تعداد مقتولان با سلاح سرد را داشته اند. به گفته سردار احمدی مقدم، رئیس سابق نیروی انتظامی، تعداد قتل ها به ازای هر ۱۰۰هزار نفرجمعیت کاهش داشته است.
به گونه ای که با توجه به افزایش ۱۰میلیون نفری جمعیت کشور در دهه۸۰ وقوع قتل عمد از دو هزار و ۱۰۹ نفر در سال ۸۰ به دو هزار و ۲۷۷ نفر در سال ۸۹رسیده که به معنای کاهش نرخ قتل از ۳٫۳(سه و سه دهم) در ۱۰۰هزار نفر در سال ۸۰ به۳٫۱ (سه و یک دهم) در ۱۰۰هزار نفر در سال ۸۹ رسیده است.عصبانیت،امری طبیعی است آن چیزی که سبب شکل گیری، تداوم و یا از بین رفتن نوع یا انواعی از رفتارهای ما می شود، هیجانات و احساساتی است که با خود به همراه داریم؛ این موارد عبارتند از: شادی، ناراحتی، خشم، عصبانیت، دلخوشی و …. هیجانات و احساسات افراد، ناشی از دو سری علل و عوامل است.
یکی عوامل درونی، اعم از جسمی ، روحی و فکری و عوامل بیرونی؛ اعم از محیط خانواده- محله و منطقه ای که در آن زندگی می کنیم. یکی از احساسات و هیجاناتی که همه افراد از آن برخوردار و یا با آن مواجه بوده اند، «خشم و عصبانیت» است و چون عصبانیت خود نوعی احساس و هیجان است و نیز به دلیل اینکه هیجان و انگیزش، لازمه زندگی انسان هاست، پس عصبانیت نیز مثل شادی و شادابی از موارد اجتناب ناپذیر در طول فعالیت های روزمره انسانی است؛ مواردی که می توان با درایت، آگاهی و نگرش مثبت، در راستای کاهش و یا افزایش هرگونه هیجان، احساس و انگیزش در رابطه با آن اقدام کرد.
عصبانیت از جمله رفتارهای طبیعی انسان‌هاست؛هیجانی است که باید در هنگام بروز آن، اجازه ویرانگری و مشکل سازی به آن نداد و برای کنترل و محدودیت آن، تلاش کرد؛ زیرا اگر از کنترل خارج شود، مشکلات و مسائل متعددی را با خود به همراه می آورد و نه تنها تعاملات فردی و اجتماعی را تحت تاثیر قرار داده، بلکه مهارت و کیفیت زندگی را نیز تحت الشعاع خود قرار می دهد.
عصبانیت مثل دیگر احساسات، می تواند موجبات تغییرات فیزیولوژیکی و زیستی را نیز با خود به همراه بیاورد، به عنوان مثال باعث افزایش ضربان قلب، فشار خون، تنگی سیستم تنفسی، گر گرفتگی، لرزش بدن و از این قبیل موارد بشود. یکی از عوارض بسیار خطرناکی که عصبانیت با خود به همراه می آورد، خشم های لحظه‌ای و برانگیختگی شدید فرد و در نتیجه افزایش میزان انرژی تولید شده و احتمال رفتارها و حرکاتی خطرناک و بدون تصمیم قبلی است.
(مواردی که حتی در بعضی مواقع، منجر به مرگ و نابودی شده است)؛ عصبانیت چه ناشی از عوامل بیرونی (مثل گیر کردن در ترافیک و …) و چه به دلیل عوامل درونی (مثل دلخوری از اینکه چرا در ارتباط با آن موضوع، واکنش نشان دادم و یا ندادم) و چه ناشی از نگاه و نگرش شما (مثل نگرانی فکری و دیدگاهی) باشد، باید به طور جدی مورد نظارت و کنترل باشد تا اینکه منجر به عواقب غیرقابل کنترل نشود؛ همه به خوبی می دانیم که طبیعی ترین و بهتر است بگوییم غریزی ترین شیوه های بروز عصبانیت، رفتار پرخاشگرانه است؛ رفتاری که حتما به صورت عکس العملی است و ناشی از« تهدید، توهین و یا هر گونه رفتار و یا گفتار غیر اصولی»بوده که به صورت پاسخی انطباقی و عکس العملی بروز کرده و به همین دلیل است که مقداری از عصبانیت را لازمه ادامه زندگی دانسته اند، زیرا از طریق همین واکنش عصبی است که برانگیختگی احساس و رفتار شکل گرفته و در نتیجه در برابر تعرضات و حملات، به دفاع و یا حمله پرداخته می شود؛ البته ضروری و طبیعی بودن عصبانیت، به هیچ عنوان دلیلی بر انجام فعالیت های عصبی و یا زیر پا گذاردن هنجارهای اجتماعی، اصول و قوانین پذیرفته شده و یا عرف های رواج یافته نیست.
شیوه های بروز عصبانیت در ارتباط با بروز و نمود عصبانیت، جلوه ها و شیوه های متعددی وجود دارد؛ مثل تکان دادن دست ها، اشاره کردن با انگشتان، بلند کردن صدا، درهم بردن ابروها و مواردی از این قبیل؛ ولی اصلی ترین تجلی بروز عصبانیت که از حالتی جهانی و بین‌المللی نیز برخوردار است، نشان دادن دندان ها و فشردن آنها بر همدیگر است؛ همچنین مهم ترین شیوه ها برای بیان احساس عصبانیت سه روش کلی است:
خود کنترلی و صبوری (تحمل کردن)
سکوت کردن و هیچ نگفتن
بیان کردن و اعلام ناراحتی و عصبانیت
که به نظر می رسد اتخاذ شیوه سوم و بیان معقولانه و بدون پرخاش، سبب می شود تا آدم نه تنها خودش را تخلیه کند، بلکه به طرف مقابل خود بفهماند که اجازه اینگونه برخوردها و تعرضات را به کسی نمی دهم.
نوشته شده توسط admin در چهارشنبه, ۱۲ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۶:۱۰ ق.ظ
