آسمان قرضش را به دریاچه ارومیه پس داد سهم ما هنوز مانده
گروه اجتماعی : حال دریاچه ارومیه خوب شده است؛ نه خوبِ خوب، ولی در قیاس با وضعیت اسفناکی که داشت میتوان ادعا کرد رو به راه شده و در آستانه بهبودی قرار گرفته است.به گزارش »تابناک«، هرچه بهار و تابستان امسال و حتی پاییز و زمستان سال گذشته کاهش حجم بارندگیها نوید از بروز خشکسالی دامنهدار و طولانی مدتی برای سرزمینمان میداد و نگرانی کاهش منابع آب شیرین کشورمان را در قامت بحرانی قریب الوقوع یادآور میشد، حال ناخوش پهنههای آب شور میهنمان چون دریاچه ارومیه حکم نمکی بر زخمهایمان را داشت.بزرگترین دریاچه کشورمان به ناگاه تا حدود زیادی خشک شده و به جای مزایایش، تهدید توفان نمک جایگزین شده بود و همه این اتفاقات شوم در حالی رخ داده بود که کمبود بارندگیها مانع رها کردن آب انباشت شده پشت سدها برای احیای دریاچه میشد و همه این عوامل در کنار هم مجابمان میکرد که به نتیجهای شوم قانع شویم: »احیای نیمه جنوبی دریاچه ده سال زمان میبرد و با اما و اگرهای زیادی مواجه است، لذا بهتر است تلاشمان را برای حفظ نیمه شمالی به کار گیریم.«
البته دریاچه ارومیه تنها پهنه شور قربانی خشکسالی نبود و نیست ولی از این رو بیشتر در کانون توجهات قرار گرفت که بزرگترین آنهاست و زندگی شمار بیشتری از هموطنانمان با حیات و ممات آن گره خورده است. حیاتی که شاید اثرات مثبت آن زیاد دیده نمیشد ولی رو به موت قرار گرفتنش ورق را برگرداند.گویی مثل سلامتی که در بودش احساسش نمیکنیم، تازه دریافته باشیم بود نگین آبی آذربایجان تا چه اندازه برایمان مهم است. اینقدر مهم که در سفر انتخاباتی کاندیداهای مختلف ریاست جمهوری، برنامه ایشان برای احیای دریاچه را جویا شویم و از ایشان وعده بگیریم و اینقدر بر این موضوع تاکید کنیم که رئیس جمهور منتخب در نخستین نشست هیات دولت، یکی از موضوعات مورد بحث را نجات دریاچه معرفی کند.دکتر روحانی به وعده خود وفا کرد و پیگیری وضعیت این دریاچه را در دستور کار قرار داد اما وقتی کاربلدترین افراد مامور مستقیم بررسی حال و روز دریاچه شدند، نتیجه آن چیزی نبود که انتظارش را میکشیدیم، بلکه همه چیز به وعده حفظ شرایط موجود، آن هم با در اختیار گرفتن بودجه و امکانات لازم ختم شد و فشار افکار عمومی کاری کرد که طرح های عجیب و غریب چون انتقال آب رود مرزی به دریاچه بار دیگر مطرح شود!اوضاع بحرانی دریاچه نه تنها خوب نشده بود، که بحرانی تر از پیش جلوه میکرد تا اینکه در روزهای اخیر اتفاقی عجیب رخ داد و همه چیز دیگرگون شد؛ بی سابقه ترین بارندگی صد سال اخیر در حوزه آب ریز دریاچه ارومیه، اتفاقی بود که اگر بگوییم با معجره تفاوت چندانی ندارد، به نظر اغراق نکردهایم.در چند روز سطح آب دریاچه چند ده سانت بالا آمد تا نیمه خشک شده جنوبی دریاچه هم بعد از مدت ها رنگ آب به خود دیده و تصاویر ماهوارهای وقوع معجزه را تایید کنند؛ معجزهای زمان دار که امیدواریم با تداوم بارندگیها پایدار شود و کاری کند که دل سست شده مردم از احیای دریاچه بار دیگر قرص شود.گویی آسمانی که همیشه محکوم است رنگ آبیاش را از پهنههای آبی زمین وام گرفته، برای پس دادن قرضش با تمام قوا به میدان آمده و نقشش را تمام و کمال ایفا کرده است؛ اما سهم ما چه میشود؟نه اینکه بگوییم کاری صورت نگرفته که برعکس، یکی از دلایلی که وخامت اوضاع دریاچه ارومیه به خوبی درک شده، بررسی های علمی و کارشناسی صورت گرفته در دولت جدید است اما وقتی میشنویم که نتیجه همه این بررسی ها در قالب طرح هایی برای احیا دریاچه دیده شده که روز یکشنبه هفته جاری در جلسه هیات دولت به امضای رئیس جمهور رسید، آیا نمیتوان از کندی پیشرفت امور گلایه کرد؟
نوشته شده توسط admin در شنبه, ۱۷ آبان ۱۳۹۳ ساعت ۶:۵۳ ق.ظ