وقتی مسئولان نیز با کشاورزان بیمهر میشوند!
رویا سیدولیلو
گروه گزارش: مدیریت صحیح منابع آبی راهکار احیاء دریاچه ارومیه! مصرف بی رویه در بخش کشاورزی دلیل اصلی خشک شدن دریاچه ارومیه! دریاچه ارومیه آخرین نفسهای خود را میکشد! … شاید این جملهها را بارها و بارها در رسانه های مختلف از زبان مسئولان دیده و یا شنیده باشید اما آنچه مسلم است این جملهها تا کنون شعاری بیش نبوده است و شواهدی وجود دارد که این امر را تایید میکند.
زمانی که به ابتدای خشک شدن دریاچه ارومیه گذری میکنیم، همیشه کشاورزان در رده اول اتهامات بودهاند تا جایی که حتی وقتی سخن از تعداد چاه های غیر مجاز و یا آبیاری مزارع کشاورزی به روش غرق آبی میشد، بارها از زبان مسئولان شنیده بودیم که »تعداد چاه های غیر مجاز هرگز نباید به بیرون درج کند، آبیاری تحت فشار باید جایگزین غرق آبی شود و غیره!!«
آذربایجان غربی یکی از استانهای پر آب کشور است که نیازمند مدیریت صحیح است. در جای جای این استان زمینههایی مشاهده شدهاند که اگر مسئولان اقدام کنند دیگر با کمبود منابع آبی در مصرف و حتی دریاچه ارومیه مواجه نخواهیم شد که یکی از این زمینهها روستاهای نزدیک به سدهای انحرافی است.
به گزارش آراز آذربایجان، در پی تماس تلفنی یکی از اهالی روستای »قره حسنلو خواجه پاشا« در جریان هدر رفت شدید آب در این روستا، آب گرفتگی راه روستایی و سرریز شدن آب به داخل منازل شدیم.
گروه خبری این روزنامه با حضور در »قره?حسنلو خواجه پاشا« یکی از روستاهای شهرستان ارومیه و در مصاحبه با چند تن از اهالی این روستا در جریان موضوع قرار گرفت.
عزیزی یکی از ساکنان این روستا در تشریح مشکل این روستا میگوید: زمینهای کشاورزی روستا آب مورد نیاز خود را از سدهای انحرافی که نزدیک روستا و در داخل روستا است، تامین میکند این در حالی است که در پیگیری از نصیبی مسئول برنامه سد از سازمان آب منطقه ای سخنانی مبنی بر این که مدیریت ما تنها در سد است را میشویم و مسئولیت را به مسئول آب روستایی واگذار میکند.
وی ادامه میدهد: زمانی که پای سخنان و دلایل مسئول آب روستایی نیز مینشینیم و علت را میپرسیم ایشان نیز از عدم دریافت حقوق خود ابراز نارضایتی کرده و میگوید من کار نمیکنم، رکسی ناراضی است با آچار محل ورود آب از دریچه را ببندید.
عزیزی با بیان اینکه اکنون مدیریت آب در بخش کشاورزی این روستا به صورت سر خود شده و هیچ نظارتی بر آن وجود ندارد، اظهار میدارد: هر کشاورزی به صورت دلخواه در صوت نیاز به آب، دریچه خروجی آب را باز کرده و شدت آب را به حدی تنظیم میکنند که بعد از آبیاری باغات خود بدون توانایی در کنترل حجم خروجی آب، در قسمتهای پایین روستا قسمت راه ارتباطی را در حجم وسیعی فراگرفته و حتی وارد منازل روستایی و غرق شدن درختان داخل آب میشود. عزیزی با ناراحتی بسیار خاطر نشان میکند: تخصص من تنها در کشاورزی است نه در باز و بسته کردن دریچهی آب سدها؛ به نظر شما هرگونه اقدامی بدون داشتن ابزار و لوازم مورد نیاز، در مقابل دریچه?های بسیار بزرگ سد، خودکشی و غرق شدن را به دنبال ندارد؟ آیا در صورت وقوع چنین اتفاقاتی، مسئولان این اقدام را اقدام خود سرانه کشاورزان تلقی نخواهند کرد؟ این چگونه حمایتی از کشاورزان و محیط زیست و دریاچه در استان است که عنوانی جز خیانت ندارد.
صمدی یکی دیگر از اهالی روستا که در حال گذر از راه روستایی با خودرو خود از داخل آب بود، با بیان اینکه هر ساله شاهد انباشت آب و اخلال در راه ارتباطی روستا هستیم، میگوید: این موضوع در هر سال شدت گرفته تا حدی که آب به داخل منازل نیز نفوذ میکند.
وی مقصر اصلی را اهالی روستا دانست که هیچ اقدامی در جهت لایروبی آبروها انجام نمیدهند و ادامه میدهد: بعد از شدت گرفتن این موضوع در سال جاری با مراجعه به شورای روستا، درخواست رسیدگی به موضوع را کردیم که متأسفانه شورا نیز میگوید زمان مدیریتی ما تمام شده و منتظر شورای جدید باشید در حالی که شورای جدید نیز از عدم داشتن مجوز فعالیت خود حرف میزند که نمی تواند کاری انجام دهد.
صمدی با بیان اینکه یک ماه از آب گرفتگی میگذرد، صریح میکند: تمامی باغات و باغچه های محل زیر آب رفته و در حال نابودی هستند.
وی خاطر نشان میکند:همانطور که انسان به اکسیژن جهت زنده ماندن نیاز دارند، درختان نیز به این امکان نیازمندند و این در حالی است که درختان یک بخش از روستا تا ۳۰ سانتی متر داخل آب فرو رفته هیچ امکانی برای رسیدن اکسیژن به ریشهها وجود ندارد و کاری جز صبر کردن و مشاهده مرگ درختانمان را نداریم.
زهرا مصیب زاده یکی از مادران مسن روستایی نیز در گفت و گو با خبرنگار آراز آذربایجان از بیوگی و سه فرزند خود میگوید و بیان میدارد: پیرزنی دست تنها و بیوه هستم و هیچ کمک کاری برای خود ندارم اما با این وجود به هر یک از روستاییان مشکل ورود آب به داخل منزل و باغچهام را میگویم، مگی این کار را به خودم واگذار میکنند.
وی ادامه داد: زجر دادن به کشاورزان از سوی مسئولان و عدم توجه آنها بی انصافی است؛ مگر چه گناهی داریم که باید هر ساله با این مشکلات دست و پنجه نرم کنیم.
وی از شدت ناراحتی سر خود را به زیر میاندازد و خاطر نشان میکند: به نظر شما، زنی به سن و سال من و دست تنها چگونه میتواند لایروبی کند، خانه خود را که دیوار آن به دلیل نفوذ آب ترک خورده و نشست کرده است بازسازی کند، راه کوچه خود را که از مقابل درب منزل تا ۲۰ متر آب فرا گرفته است و هر روز شدت آن بیشتر میشود را پاکسازی کند؟
وی میگوید: مسئولان با کوچکترین مصرف بالای آب جریمههایی را برای شهروندان وضع میکند، درحالیکه ما حتی برای وضو گرفتن نیز تنها با یک بطری آب وضو میگیریم اما با این عزم و جدیت ما در مصرف بهینه آب، مسئولان خود بزرگترین عامل هدر رفتن آب هستند.
مصیب زاده خاطر نشان میکند: با اینکه اکنون در وضعیت اسفناک آب به خصوص برای دریاچه ارومیه هستیم، اینگونه آب به راحتی در استان در حال هدر رفت و پایمال شدن است. مشکل کشاورزان روستای قره حسنلوی خواجه پاشا مشکلی منحصر به این روستا و یا این منطقه نیست بسیاری از روستاییان بارها و بارها از چنین بی تدبیریهایی لب به گلایه گشودهاند اما هنوز هم بزرگترین متهم در هدر رفت آب به حساب میآیند، به نظر میرسد گره کار هنوز هم به دست مسئولین گشوده میشود. آنان که باید متعهدانه و برنامه محورانه از این وضعیت جلوگیری میکردند در حالی که بعضا خود بر مشکلات کشاورزان دامن میزنند. آنان که نام خود را در لیست زیبا سازان و آبادگران شهری قرار میدهند، بایستی بیش و پیش از دیگران سدی بر ویران گری باشند و در تامین خواسته های به جا و صحیح اقشار زحمت کش جامعه بکوشند و این حداقل کاریست که برای جلب اعتماد میتوان انجام داد!
مسئولان به هر نحوی و در هر لباس و مسئولیتی باید بکوشند تا حل مشکلات بخش کشاورزی و توجه به بخش روستایی را در دستور کار خود قرار دهند.
کشاورزانی که با خون دل و اشک چشمانشان محصولات خود را به ثمر مینشانند، در تقویت و استمرار تولید بخش کشاورزی میکوشند و در بعد فراتر نیازهای اصلی استان را تامین میکنند نیازمند توجهی اصولی و به دور از پیش داوری هستند.
بسیاری از مشکلات و معضلات پیش آمده نتیجهی بی تدبیریهایی است که در دایرهی پیش?داوری و عدم تحقیق و بررسی صحیح و عدم انجام کارهای کارشناسی اسیر میشوند و چه بسا نتیجه ای جز هدر رفت منابع و عقبماندگی به دنبال نداشته باشد اما هرچه باشد حیف است دست رنج اقشار زحمتکش به این آسودگی از بین رود.
نوشته شده توسط admin در چهارشنبه, ۱۳ شهریور ۱۳۹۲ ساعت ۴:۵۲ ق.ظ