گروه خانواده و سلامت: افزايش سن، سابقه خانوادگي و سبک زندگي سالم، از جمله ورزش منظم، تغذيه مناسب، خواب کافي و سلامت روان، نقش مهمي در کاهش خطر بروز آلزايمر دارند.
رئيس انجمن علمي سالمندان ايران، با تأکيد بر نبود درمان قطعي براي بيماري آلزايمر، بر اهميت پيشگيري از اين بيماري تأکيد کرد و گفت: با توجه به عدم وجود درمان مؤثر براي آلزايمر، تمرکز بر پيشگيري از آن اهميت ويژهاي دارد.
احمد دلبري با اشاره به اينکه افزايش سن يکي از عوامل مؤثر در بروز آلزايمر است، خاطرنشان کرد: اگرچه 70 درصد از مبتلايان به آلزايمر پس از 60 سالگي دچار اين بيماري ميشوند، اما برخلاف تصور عمومي، آلزايمر ميتواند از دهه 40 زندگي آغاز شود. بهويژه در مواردي که سابقه خانوادگي وجود دارد، احتمال بروز زوال عقل در سنين پايينتر افزايش مييابد.
وي درباره نقش سابقه خانوادگي در ابتلا به آلزايمر گفت: اگرچه سابقه خانوادگي و عوامل ژنتيکي ميتوانند در بروز آلزايمر مؤثر باشند، اما اين به معناي حتمي بودن ابتلا در فرزندان افراد مبتلا نيست. سبک زندگي سالم ميتواند تأثير قابلتوجهي در کاهش خطر ابتلا داشته باشد.
دلبري درباره عوامل مؤثر در پيشگيري از آلزايمر گفت: ورزش منظم، تغذيه سالم، خواب باکيفيت و حفظ سلامت روان از عوامل بسيار مهم در کاهش خطر آلزايمر هستند. بهعنوان مثال، ورزش منظم ميتواند خطر ابتلا به آلزايمر را به ميزان قابلتوجهي کاهش دهد.
رئيس انجمن علمي سالمندان ايران همچنين تأکيد کرد: افرادي که در طول زندگي خود کمتر از 7 ساعت در شب ميخوابند، شانس بيشتري براي ابتلا به آلزايمر دارند. همچنين، ديابت نيز به دليل ايجاد التهاب در بدن و مغز، ميتواند در بروز آلزايمر نقش داشته باشد.
رئيس انجمن علمي سالمندان ايران ادامه داد: در ميان انواع فعاليتهاي بدني، ورزش اسکوات بهعنوان يکي از مؤثرترين تمرينات ترکيبي شناخته ميشود که همزمان عضلات پايينتنه، تعادل و گردش خون را فعال ميکند. مطالعات جديد نشان دادهاند که تمرينات مقاومتي مانند اسکوات ميتوانند سطح پروتئينهاي نوروتروفيک مغزي را افزايش دهند؛ اين پروتئينها در محافظت از نورونها، تقويت حافظه و حفظ عملکرد شناختي نقش کليدي دارند. همچنين، افزايش جريان خون مغزي که در حين اسکواتزدن رخ ميدهد، موجب تغذيه بهتر مغز و دفع بهتر مواد زايد نوروني ميشود، عواملي که در کاهش خطر زوال عقل مؤثر هستند.
به گزارش آراز آذربايجان به نقل از ايسنا، دلبري افزود: تحقيقات انجامشده در دانشگاه مکمستر کانادا و دانشگاه واشنگتن نيز نشان ميدهند که انجام 150 دقيقه فعاليت بدني در هفته، با ترکيبي از اسکوات، پيادهروي سريع، و حرکات تعادلي، ميتواند خطر زوال شناختي را تا 45 درصد کاهش دهد. اسکوات بهويژه براي سالمندان بسيار قابلاجراست، زيرا ميتوان آن را با شدتهاي مختلف و حتي با استفاده از تکيهگاه انجام داد. استفاده از اين تمرين در برنامههاي پيشگيري از آلزايمر، نهتنها مزاياي فيزيکي بلکه بهبود قابلتوجهي در وضعيت ذهني و رواني سالمندان ايجاد ميکند.