اجارهبهاء در محله رئیس جمهور فقط ۳۰درصد افزایش یافته است!
گروه جامعه: چند روز پیش، درست در اوج روزهای گرم تابستان که هر روز یک کامیونت باربری، چند ساعتی مهمان کوچههای تهران میشود تا بار خانهبهدوشان را از این سر شهر به آن سر شهر که قیمتها کمی عادلانهتر است، حمل کند، حسن روحانی اظهارنظری کرد که توجه بسیاری از رسانهها را به خود جلب کرد؛ »قیمت اجارهبها در تهران، به طور متوسط ۳۰درصد افزایش یافته که این رقم امیدوارکننده است«.
رئیسجمهور در حالی این ادعا را در نشست با مدیران ارشد بخش مسکن مطرح کرد که مدتهاست قیمت افسارگسیخته مسکن که بیش از ۷۰درصد هزینههای ماهانه یک خانوار را به خود اختصاص داده است، معیشت را برای دهکهای ضعیف و متوسط سخت و گاها غیر ممکن کرده است. اما آنچه که باعث تعجب بسیاری از رسانهها شده بود، رشد اجارهبها نبود، بلکه رقمی بود که با معیار جیب مستاجران همخوانی نداشت. روحانی در حالی از افزایش ۳۰درصدی اجارهبها ابراز خرسندی کرد که بر اساس گزارشهای موثق اقتصادی، بسیاری از مستاجران در ماههای اخیر ناچار شدهاند تا زیر بار افزایش ??درصد و حتی گاهی تا دو برابر رقم اجارهبها یا رهن ماهانه سال گذشته خود بروند.
نکته قابلتوجه این است که با چنین تورمی که در بخش مسکن اتفاق افتاده است، بسیاری از مستاجران مجبور شدهاند برای پیدا کردن خانهای در حد پولشان، به مناطق پایینتر مهاجرت کنند. اخیرا رئیسجمهور یک صحبتی داشتند که با ابراز خرسندی گفته بودند که قیمت اجاره مسکن امسال ۳۰درصد رشد کرده است، این در حالی است که حقوق کارمندان دولتی فقط ۲۰درصد افزایش یافته است و فقط در حوزه مسکن، ۱۰درصد عقبماندگی میان حقوق و تورم وجود دارد، به نظر شما با توجه به مسائلی که در جامعه وجود دارد، و با توجه به تورم افسارگسیختهای که شاهد هستیم، این ابراز خرسندی چه توجیهی میتواند داشته باشد؟بنده به تمامی آمارهایی که به طور رسمی منتشر میشود، همیشه به دید احتیاط نگاه میکنم. برای اینکه دادههایی که به فرمول محاسبه آماری داده میشود، در بسیاری از موارد اشکال دارد و نادرست است. لذا به ستانده از این محاسبات نمیتوان اطمینان کرد .در این باره که گفته شده است قیمت اجاره مسکن فقط ۳۰درصد رشد کرده نیز اطلاعات دقیقی ندارم. معلوم نیست که این آمار برای تمامی کشور است یا تنها در تهران این طور محاسبه شده است. اما آن طور که بنده در جریان هستم، در بسیاری از مناطق پایتخت، قیمت مسکن بیشتر از ۳۰درصد افزایش یافته است. اگر فرض کنیم قیمت مسکن ۳۰درصد افزایش یافته است، این اتفاق برای مستاجران مشکلات بیشتری را ایجاد کرده است.زمانی ما درباره گرانی صحبت میکنیم و زمانی درباره تورم، اما حالا بحث مسکن و بیان دیگر سرپناه است که دیگر یک کالای لوکس و غیرضروری به حساب نمی آید و با روندی که در جریان است، گویی در حال تجربه یک فاجعه انسانی هستیم، مسکن نیاز ابتدایی هر انسانی است، فکر میکنید این روند نا خوشایند،تا چه زمانی قرار است جریان داشته باشد؟
این مسئله یک فاجعه انسانی را رقم زده است. اول اینکه طبقه متوسط با ریزش شدیدی مواجه شده است و طبقاتی که در جاهای خوب شهر زندگی میکردند، به دلیل افزایش قیمت مسکن، گاهی اجاره بهای بیشتری از حقوق خود باید پرداخت کنند. افرادی نیز هستند که از لحاظ معیشت در سطح بسیار پایینی قرار گرفتهاند و حتی فرزندان آنان نیز با مشکلات جدی مواجه شدهاند.این بچهها جوانان آینده هستند، اما به دلیل مشکلات معیشتى دچار سوءتغذیه و کم رشدى میشوند. ضمن اینکه حاشیه نشینى در شهر هاى بزرگ نیز به یک معضل اجتماعى تبدیل شده مسکن در حال حاضر در حالی با رکود مواجه است که قیمت آن در حال افزایش است. باید دید چه سازمانهایی در این میان نقش جدی دارند؛ آیا بانکها مقصرند؟ یا افرادی که صاحب ثروتهای زیادی هستند در این زمینه نقش دارند. یا شاید خود دولت و حاکمیت در این موضوع مسئول هستند.همه این صحبتها تنها یک نتیجه منطقی دارد و آن این است که : مردم به طور کلی فراموش شدهاند و همه در پی سودجویی خود هستند، از بنگاه های معاملات مسکن ، شهرداری ها و دولت و …گویی این فاجعه انسانی را که در حال رخ دادن است، کسی متوجه نمیشود، با چنین شرایطی اظهارنظرهایی مثل آخرین صحبت رئیس جمهوری در زمینه مسکن که با بازی با آمار امید به جامعه تزریق میکند، این موضوع به نظر میرسد که نه تنها کمکی به خانهدار شدن مردم نکرده، بلکه بیشتر روی زخم مردم نمک پاشیده است، فکر میکنید با توجه به چنین مسائلی، چه دورنمایی در باره این معضل ملی وجود دارد؟به گزارش آرازآذربایجان به نقل از سرپوش ، وقتی رئیس جمهوری اعلام میکند که حقوق ۲۰درصد افزایش مییابد، در حالی که قیمت اجاره مسکن ۳۰درصد رشد میکند، و به آن به عنوان خبری خوش مینگرد، این موضوع باعث تاسف است. در هیچ جای دنیا، مسئولین به این شیوه رفتار نمیکنند تا شب را روز و روز را شب نشان دهند. افزایش ۳۰درصدی اجاره بها برای یک کارگر یا هر فردی که درآمد ثابتی دارد، یک فاجعه است. حالا اجارههای شمال تهران سر به فلک کشیده و در جنوب شهر نیز این طور است. برای تعدیل این اجاره باید بخش مهمی از نیازهای اولیه این افراد صرف پرداخت اجارهبها شود؛ یعنی از بخش مهمی از نیازها باید منصرف شد تا این اجارهها را پرداخت کرد. مسکن، خوراک و پوشاک سه نیاز اولیه هر انسانی هستند که در کشور ما هر سه این موضوعات به قدری روی طبقه متوسط به پایین و متوسط فشار میآورد که حتی باعث از همپاشیدگی خانوادهها شده است.
نوشته شده توسط admin در چهارشنبه, ۰۲ مرداد ۱۳۹۸ ساعت ۱۱:۴۵ ق.ظ
