آذربایجان غربی ناکام در برند سازی تولیدات کشاورزی

آذربایجان غربی ناکام در برند سازی تولیدات کشاورزی

گروه گزارش:سیب ایران با (برند افغانستان) و عسل آن هم با (برند ترکیه) به بازارهای جهانی صادر می شود. وضعیت صادرات محصولات کشاورزی در کشور مطلوب نیست و نائب رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس می گوید: دو گانگی تصمیم گیری وزارتخانه‌های متولی، نبود سورتینگ و مشکل تعهد سپاری ارزی صادرکنندگان از آن جمله است . محصولات کشاورزی ایران علیرغم کیفیت بالا، درآمد چندانی برای تولید کنندگانشان ندارند. برای نمونه؛ ایران رتبه سوم باغات و رتبه چهارم تولید سیب دنیا را دارد، اما در حالی که این بخش مهم‌ترین و مطمئن‌ترین منبع کسب درآمد برای کشور در عرصه درآمدهای غیرنفتی است، ولی متاسفانه نادیده گرفته شده است.
مسئله به عوامل متعددی باز می گردد که اصلی ترین آنها نبود سورتینگ و صنایع بسته بندی مناسب در کشور است. آذربایجان‌غربی با وجود اینکه در ایجاد و توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی دارای رتبه دوم این صنعت در کشور است، اما باز هم از اقبال چندانی برخوردار نیست.
و اهمیت توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی در استان‌هایی نظیر آذربایجان‌غربی که محور توسعه آن براساس کشاورزی تعریف شده، زمانی برجسته تر می شود که بدانیم؛ سیب آن، با (برند افغانستان) و عسل آن هم با (برند ترکیه) به بازارهای جهانی صادر می شود.
استانی که قطب تولید سیب ایران است و رتبه اول کشور در تولید عسل را هم دارا است اما کوچکترین درآمدی از این محل و بازار صادرات محصولات کشاورزی ندارد.
از باغ‌های این استان حدود یک میلیون تن سیب برداشت می شود و این میزان سیب، رتبه نخست تولید این محصول را در کشور به خود اختصاص داده‌ است . در واقع این مقدار سیب تولید شده در آذربایجان غربی معادل یک سوم سیب تولید شده در کشور است که در نبود صنایع بسته بندی مناسب به صورت فله ایی صادر می شود و هر ساله مشکلات فراوانی در راه صادرات این محصول وجود دارد و تا روزهای پایانی سال صدها تن در سردخانه ها به دلیل نبود بازار هدف یخ می زنند، تا خریداری پیدا کنند.
آذربایجان غربی همچنین یکی از قطب های پرورش زنبور عسل در سطح کشور به شمار می رود و سالانه ۲۲ هزار تن عسل تولید می کند. اما با وجود چهار کارخانه بسته بندی عسل در استان، بخش زیادی از عسل تولیدی آذربایجان غربی، به دلیل نبود سیستم بسته بندی مناسب از کشور خارج می شود و با (برند ترکیه) در بازارهای جهانی عرضه می شود.
سرمایه گذاری و بسته بندی و صادرات عسل استان می تواند حدود ۴ هزار میلیارد تومان ارزش افزوده ایجاد کند. مبلغی که تنها به دلیل نبود زیرساخت های اقتصادی صنعت زنبورداری در کشور به راحتی از کشور خارج می شود و فرصت های شغلی فراوانی را هدر می دهد.
نائب رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس می گوید: صادرات محصولات کشاورزی در کشور با ۳ مشکل عمده دو گانگی تصمیم گیری وزارتخانه‌های متولی، نبود سورتینگ و بسته بندی و مشکل تعهد سپاری ارزی صادرکنندگان روبرواست. جلال محمودزاده در گفتگو با خبرنگار کردپرس به سیب آذربایجان غربی به عنوان قطب تولید این محصول در ایران اشاره می کند و ادامه می دهد: صادرات سیب آذربایجان همانند سایر محصولات دیگر کشاورزی در این استان با مشکلات عدیده ای در راستای مواجه است.اولا؛ وزارتخانه های تصمیم گیرنده برای صادرات و واردات محصولات کشاورزی، دو وزارتخانه جهاد کشاورزی و صنعت، معدن، تجارت هستند. از این رو دوگانگی در تصمیم گیری میان این دو وزارتخانه مشکلاتی را در راه صادرات و واردات محصولات شکل داده است. مطابق قانون مجلس دهم بحث بازاریابی و اختیارات تنظیم بازار محصولات قانونا باید بر عهده وزارت جهاد کشاورزی باشد اما در ماه های اخیر سران سه قوه بر خلاف قانون مصوب مجلس این اختیارات را به وزارت صمت واگذار کردند. این مسئله سبب شکل‌گیری دوگانگی تصمیم گیری در مسئله صادرات محصولات کشاورزی شده است.او ادامه می دهد: اگر جهاد کشاورزی بخواهد محصولی را وارد کند باید وزارت صنعت معدن ثبت سفارش را انجام دهد و در صورت صادرات یک محصول توسط جهاد کشاورزی باز هم باید وزارت صمت باید اجازه خروج از گمرکات کشور را صادر کند. این دوگانگی باعث شده که ناهماهنگی هایی بین این دو وزارتخانه شکل بگیرد و در نهایت صادرات محصولات کشاورزی همچون سیب را با مشکلات عدیده_ای روبه رو کند.محمودزاده می گوید: دومین مورد، مشکل نبود سورتینگ و بسته بندی در کشور است. محصولات به صورت فله‌ای و بدون انجام درجه بندی و سورتینگ به کشورهای بازار هدف صادر می‌شود. درحالیکه پس از صادر شدن به کشورهای مقصد در آنجا توسط دریافت‌کنندگان، محصولات به شیوه مناسب درجه بندی، سورتینگ و به شکل شکیلی بسته بندی می شوند و مجددا به بازار جهانی صادر می شوند. برای مثال؛ سیب ایران به صورت فله ای به کشورهای همسایه صادر می‌شود. سپس در افغانستان درجه بندی و بسته بندی می شود و با (برند افغانستان) و با درآمد بیشتر به سایر کشورها صادر می‌شوند و در این بین سودی نصیب صادر کننده ایرانی نمی شود.
او با اشاره به سومین مشکل در راه صادرات ناموفق محصولات کشاورزی کشور بیان می کند: سومین مورد، تحریم های اقتصادی علیه کشور است. در این حالت دو وزارتخانه جهاد کشاورزی و صمت برای بازگشت ارز صادرکنندگان نمی‌توانند بانک و یا موسسه مالی معتبری معرفی کنند، تا صادرکننده ایی که سیب یا محصول دیگری را صادر می‌کند، بتواند ارز بازگشتی را از طریق بانک مذکور به کشور بازگرداند.
به دلیل وجود تحریم ها، بسیاری از صادرکنندگان محصولات کشاورزی به ویژه سیب در حال حاضر در سازمان امور مالیاتی و هم در بانک مرکزی در لیست سیاه قرار گرفته اند به بهانه اینکه ارز صادراتی را به کشور باز نگردانده اند. درصورتی که به صادرکنندگان بانکی معرفی نشده تا بتوانند ارز حاصل از صادرات را از طریق آن موسسه مالی به کشور بازگرداند.
نایب رییس کمسیون کشاورزی مجلس اضافه می کند: راهکاری که از سوی صادرکنندگان در پیش گرفته شد این بود که ارز حاصل از صادرات را به وارد کننده ای در کشور اختصاص دهند تا وارد کننده کالاهای دیگری را وارد کشور کند اما متاسفانه بانک مرکزی این راهکار را قبول نمی‌کند و عنوان کرده ارز حاصل از صادرات باید به صورت نقدی در سامانه کشور به ثبت برسد و به کشور بازگردد. در حال حاضر صادرکنندگان با مشکلات عدیده ای در زمینه مشکل تعهد سپاری ارزی روبه‌رو هستند و همین مسئله موجب کاهش انگیزه صادر‌کنندگان برای صادرات محصولات کشاورزی شده است.
به گفته محمودزاده؛ این روند سبب می شود که در مرحله اول صادرات انجام بگیرد اما در ادامه با مشکلات متعددی روبرو شوند و این مسئله چالش بزرگی را در سطح صادرکنندگان کشور شکل داده است و متاسفانه تاکنون نیز حل نشده است.نایب رییس کمسیون کشاورزی مجلس در پایان تاکید می کند: این روند در نهایت سبب توقف صادرات می‌شود و کشورهای دیگر بدون طی این مراحل می توانند به راحتی محصولات کشاورزی ایران را بعد از سورت بندی و بسته بندی با قیمت بالاتری و با برند خودشان به کشورهای دیگر صادر کنند و تولید کنندگان در داخل ناکام و متضرر شوند.
به گزارش آراز آذربایجان به نقل از هاناخبر ،در این شرایط آذربایجان غربی، علیرغم توان تولید بالا در بخش کشاورزی، دامداری، پرورش طیور و سایر محصولات دامی و لبنی، پایه های اقتصادی متکی بر ستون بخش کشاورزی اش، لرزان است.این استان با وجود تولید انبوه محصولات کشاورزی، هنوز نتواسته در بخش صادرات محصولات و برند سازی محصولات تولیدی برجسته همچون سیب و عسل اقدام کند. عمده محصولات علاوه بر نیاز داخلی، به بازارهای کشورهای همسایه ارسال می شود و هر ساله بحث صادرات تا اواخر سال با گرفتاری های زیادی همراه است و به دلیل نبود قوانین مدون در این حوزه، شاهد تلف شدن بخش عمده ایی از محصولات کشاورزی و یا فروش به کام دیگر کشورها خواهیم بود.

نوشته شده توسط admin در پنجشنبه, ۰۶ آذر ۱۳۹۹ ساعت ۱۰:۵۹ ق.ظ

دیدگاه


8 − دو =